Amerykanie wzbogacają miasto

Eckart Würzner
burmistrz Heidelbergu

Urodzony 10 października 1961 w Goslar/Harz. Doktor nauk przyrodniczych.
Karierę zawodową zaczynał w 1988 jako doradca ds. środowiska miasta Heidelberg. W 2000 roku został kierownikiem Urzędu Ochrony Środowiska, Energii i Zdrowia.
Burmistrzem jest od 2006 roku. W latach 2002-2006 był prezydentem Akademii Ogrodniczej Badenii - Wirtembergii i przewodniczącym centrum kompetencyjnego w zakresie środowiska regionu Heidelberg-Rhein-Neckar.
Od 2003 jest kierownikiem „European Energy and Climate Task Force”, a od 2006 roku prezydentem Europejskiej Sieci Energie Cites. Członek prezydium Niemieckiego Parlamentu Miast.
Żonaty z Janine Würzner, czworo dzieci.

Andrzej Gniadkowski: W Polsce planowana jest budowa amerykańskiej bazy (elementów tarczy antyrakietowej). Pana zdaniem lokalna społeczność powinna się czegoś obawiać?
Eckart Würzner: Chciałbym jednoznacznie podkreślić, że w minionych latach i dziesięcioleciach, aż po dzień dzisiejszy nasze stosunki z Amerykanami układają się znakomicie i w sposób harmonijny.

AG: Jak duża jest baza w Heidelbergu?
EW: Obecnie stacjonuje w Heidelbergu 842 skoszarowanych żołnierzy i 7165 osób nieskoszarowanych – wojskowych i cywilnych, należących do sił NATO. Większość z nich jest obywatelami USA.

AG: Jaki wpływ na finanse samorządu i gospodarkę lokalną ma funkcjonowanie bazy?
EW: Miasto Heidelberg osiąga dzięki siłom NATO roczny obrót w handlu detalicznym rzędu 10 milionów euro a w gastronomii 5 milionów euro.
Wg danych sił zbrojnych USA inwestują one w Heidelberg Community, obejmującej też część powiatu Rhein-Neckar, rocznie 30 milionów euro w obiekty, konserwacje i wyposażenie. Oprócz tego siły zbrojne USA korzystają z naszego prądu, gazu, wody i ogrzewania, za co płacą rocznie około 9 milionów euro.

AG: Czy baza wojskowa może mieć negatywny wpływ na rozwój lokalny?
EW: Wiele zawdzięczamy Amerykanom i w żadnym okresie nie było jakiegokolwiek negatywnego wpływu z ich strony na rozwój lokalny – wręcz przeciwnie. Obywatele USA są tu mile widziani, przyczyniają się do międzynarodowej atmosfery miasta, wzbogacając je kulturowo i gospodarczo.

AG: Jedną z obaw jest kwestia bezpieczeństwa. Pana zdaniem amerykańska baza zwiększa czy pogarsza bezpieczeństwo lokalne?
EW: Nic z tych rzeczy. Nie stwierdziliśmy w Heidelbergu żadnych oznak, jakoby lokalna społeczność czuła się bezpieczniejsza lub bardziej zagrożona z powodu obecności Amerykanów.

AG: Znana jest historia ataku terrorystycznego na bazę w Heidelbergu w 1972 roku. W ostatnich latach w Niemczech zdarzają się demonstracje antyamerykańskie. Czy z tego powodu w mieście wprowadzone są jakieś dodatkowe przepisy porządkowe dotyczące kwestii bezpieczeństwa?
EW: Amerykanie, zwłaszcza po zamachach 11. września, sami zaostrzyli środki bezpieczeństwa. My ze strony miasta nie widzimy powodów zastosowania dodatkowych przedsięwzięć zwiększających bezpieczeństwo.

AG: Chcielibyśmy zapytać też o stowarzyszenie, którego jest pan prezesem. Proszę wyjaśnić, jakie działania podejmuje Energie Cites (EC)?
EW: Energie Cites jest związkiem miast europejskich i reprezentuje obecnie ponad 1000 gmin i miast w 30 krajach. Głównym tematem oraz celem jest rozwój polityki energetycznej na płaszczyźnie lokalnej.
Związek stwarza nie tylko możliwości transferu know-how i wymiany doświadczeń, lecz także inicjuje międzynarodowe projekty kooperacyjne (popierane przez UE) i wdraża je. EC jest łącznikiem między miastami a Unią Europejską i ściśle współpracuje z Komisją. W ten sposób EC wpływa na europejską politykę energetyczną.

AG: W jaki sposób władze miasta mogą wpływać na gospodarkę energią na terenie gminy?
EW: W całej Europie 75 procent energii zużywają miasta. Na gminy spada więc główny ciężar zmniejszania zużycia surowców. Gminy, które pozostają w bezpośrednim kontakcie z mieszkańcami, organizacjami i przedstawicielami gospodarki, powinny być wzorem do naśladowania, promotorem, inicjatorem i partnerem kooperacyjnym działań proekologicznych. Zacząć można zmniejszenie zużycia energii we własnych (a więc gminnych) budynkach.
Przez konsekwentne zarządzanie energią, miasto Heidelberg zdołało zmniejszyć zużycie energii o blisko 40 procent. Odpowiada to zaoszczędzeniu 1,8 miliona euro wydawanych rocznie na energię. Poprzez zastosowania energetyczne w planach urbanistycznych, gmina wpływa na standardy budowlane i zużycie energii w przyszłości.
Inny przykład: W Heidelbergu zostanie zbudowana nowa dzielnica „Bahnstadt”, w której zamieszka 500 osób i powstanie 700 miejsc pracy. Dla tego terenu Rada Gminy uchwaliła plan energetyczny, zakładający m.in. zabudowę w systemie domów pasywnych.
Poprzez programy sprzyjające energooszczędnemu budownictwu i remontom domów gminy wspierają także prywatne przedsięwzięcia i lokalne rzemiosło.
Dla przykładu program promocyjny Heidelberga w wysokości 600 000 euro pozwoli uruchomić inwestycje pięciokrotnie przewyższające tę kwotę.

AG: Czy stowarzyszenie posiada partnerów w Polsce? Jak by Pan przekonał niezdecydowanych do włączenia się w działania stowarzyszenia?
EW: Jedynym partnerem stowarzyszenia w Polsce jest Bielsko-Biała,  która wchodzi nawet w skład zarządu stowarzyszenia. W minionym roku odbyło się ponadto w Krakowie w dniach 24-26 października forum BISE na temat „How can Municipalities become models for citizens?”
Energie Cités wspiera miasta członkowskie przy osiąganiu ich lokalnych celów ochrony środowiska, przy zmniejszeniu zużycia energii i lokalnej emisji CO2. Są to wyzwania na przyszłość, którym wszystkie gminy muszą stawić czoła. EC oferuje wsparcie przy wykorzystaniu miejscowych surowców, jak też długotrwałego i racjonalnego korzystania z nich. Wszystkie gminy zainteresowane połączeniem ekonomii z ekologią oraz zapoczątkowaniem innowacyjnych i przyszłościowych procesów, powinny angażować się w związku miast, ponieważ wspólnie podejmowane działania mogą być szybciej i skuteczniej realizowane w całej Europie.