Prawdziwa równość to wzajemne uznanie dzielących nas różnic

Claudy Lebreton
prezes Zgromadzenia Departamentów Francji, polityk francuskiej Partii Socjalistycznej

Urodzony 3 kwietnia 1948 roku w Conlie, departament Sarthe. Ukończył studia z dziedziny kinezyterapii w Rennes. Posiada europejski dyplom lekarza osteopatii.
W latach 1977-2001 był merem Plénée - Jugon (Bretania). Od czerwca 1997 pełni funkcję prezesa rady generalnej departamentu Côtes-d’Ar mor (północna Francja). W 2003 roku został prezesem FNESR (Narodowej Federacji Socjalistów i Republikanów). Od 2004 jest prezesem Stowarzyszenia Departamentów Francji oraz wiceprezesem Unii Delegatów Socjalistycznych w Samorządach Europy. Jest kawalerem Legii Honorowej.

Andrzej Gniadkowski: Jaka jest geneza powołania stowarzyszenia reprezentującego lokalne samorządy średniego szczebla?
Claudy Lebreton: Pomysł stworzenia europejskiej organizacji łączącej samorządy średniego szczebla dojrzewał wraz z kolejnymi przypadkami udanej współpracy narodowych stowarzyszeń tego typu władz. Uznaliśmy, że niezbędne jest połączenie wysiłków i uformowanie struktury na poziomie europejskim. Dążymy do bycia obecnym, aktywnym i uznawanym na arenie europejskiej polityki. Chcemy przemawiać jednym głosem, bronić lokalnej specyfiki i interesów społeczności. Moi koledzy zawierzyli mi tą misję w październiku 2007 roku. Swoje zadanie realizuję z przyjemnością i pełnym przekonaniem, a możlliwość pracy nad projektem jest dla mnie zaszczytem.

AG: Jaką rolę ma spełniać CEPLI? Jakie są najbliższe zadania stowarzyszenia?
CL: Nasze cele przedstawiamy w programie CEPLI. Chcemy reprezentować samorządy lokalne we wszystkich dyskusjach na szczeblu europejskim. Następna debata będzie miała miejsce na jesieni i zostanie poświęcona przyjęciu Zielonej Księgi w sprawie spójności terytorialnej. Kładę również nacisk na intensywny udział w powstawaniu europejskich programów, w tym dotyczących polityki spójności, oraz nowych projektów współpracy międzynarodowej i ponadgranicznej.
Chcemy także stworzyć trwałą platformę wymiany pozytywnych doświadczeń i pionierskich działań. Musimy utworzyć odpowiednie warunki dialogu z europejskimi partnerami i instytucjami. Michel Delebarre, pierwszy wice-przewodniczący Komitetu Regionów, zaprosił nas do włączenia się do dialogu kierowanego przez Komisję Europejską od 2003 roku. Jest to dla nas niesłychanie ważne wyróżnienie.

AG: Wśród celów polityki regionalnej UE wymienia się z jednej strony dążenie do spójności terytorialnej, a z drugiej zachowanie różnorodności. Czy te cele nie są przeciwstawne?
CL: Historyczne, geograficzne, polityczne i kulturowe zróżnicowanie jest jedną z fundamentalnych cech naszych społeczności i polityki. W języku angielskim określa się je terminem „subsidiarity”. Subsydiarność oznacza, że za działania, które najbardziej odpowiadają oczekiwaniom mieszkańców i które biorą pod uwagę lokalne, często skomplikowane uwarunkowania, w największym stopniu odpowiadają szczeble władzy najbliższe obywatelom i ich miejscu zamieszkania.
Zróżnicowanie to element europejskiej rzeczywistości, a także jedna z jej zalet. Moim zdaniem, próba sprowadzenia wszystkiego do jednego modelu na całym terytorium Europy byłaby poważnym błędem.
Na pierwszy rzut oka jednorodność może wydawać się atrakcyjna, jednak jest ona zarazem ograniczająca i niemal zawsze nieskuteczna. Jedność nie wyklucza zróżnicowania. Prawdziwa równość wynika z uznania i uszanowania istniejących różnic. Jestem przekonany, że europejscy obywatele są również przywiązani do tego zróżnicowania.

AG: Czy możliwa jest skuteczna wymiana doświadczeń pomiędzy tak różnymi strukturalnie i odległymi samorządami jak departament Côtes-d\\\'Armor i polskie powiaty? Ma Pan już jakieś pozytywne doświadczenia?
CL: Owszem, wymiany tego typu są możliwe i dochodzi do nich od dłuższego czasu, na różnych szczeblach. Sam wprowadzam je w życie jako przewodniczący Rady Generalnej Departamentu Côtes-d\\\'Armor. Obecnie realizujemy program współpracy z województwem warmińsko-mazurskim. Program poświęcony jest między innymi wzrostowi gospodarczemu i poprawie warunków produkcji. W ramach współpracy planujemy techniczne wsparcie rozwoju produkcji i przetwórstwa mleka, wymianę specjalistycznej wiedzy i kształcenie pracowników sektoru rolnictwa. Będziemy również aktywnie wspierać kontakt firm z Polski i Côtes-d\\\'Armor.
Współpraca dotyczyć będzie również rozwoju życia społecznego i oświaty, w tym wymian szkolnych, współnych działań medycznych i społecznych oraz programów nauki języka francuskiego i polskiego. Młodzieży proponujemy między innymi wymiany sportowe, staże i kursy.
Nasza współpraca prowadzi do większego otwarcia, stymuluje rozwój, również gospodarczy - krótko mówiąc odzwierciedla wszystkie najważniejsze wymiary lokalnej polityki. CEPLI udostępni szerzej nasze doświadczenia, tak aby były one pomocne dla wszystkich członków stowarzyszenia. Nasze wspólne działania będą znakomitym przykładem solidarności terytorialnej.

AG: A czy jest jakieś rozwiązanie z doświadczeń w zarządzaniu departamentem, które mógłby Pan polecić, lub które chciałby Pan promować?
CL: Moim zdaniem, w lokalnym zarządzaniu a w przyszłości w zarządzaniu całą Europą potrzebny niezbędny jest dialog. Dialog oparty na dokładnych informacjach o partnerach i ustalony na podstawie negocjacji, umożliwi każdemu państwu odnalezienie swojego miejsca.
Lokalne samorządy, zwłaszcza te średniego szczebla, muszą wykazać się sztuką dochodzenia do porozumienia co doprowadzi do nowego sposobu prowadzenia polityki, budowy konsensualnych, wspólnych przestrzeni interesu publicznego, oraz wprowadzi większą dynamikę w służbie interesów społeczności. Uważam, że powstanie CEPLI znakomicie ilustruje te zamierzenia.