Pojawienie się w ustawie o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej przepisu, zgodnie z którym praca asystenta rodziny jest wykonywana w ramach stosunku pracy w systemie zadaniowego czasu pracy, wzbudziło zainteresowanie tą formą organizacji czasu pracy.
Nasz Związek na ten temat zorganizował w styczniu spotkanie kierowników Ośrodków Pomocy Społecznej z przedstawicielką Państwowej Inspekcji Pracy. Nasz gość uznał, że zadaniówka, która spotykana jest najczęściej u osób pracujących w terenie, dziennikarzy, kontrolerów, na pewno może być stosowana w pomocy społecznej.
Najprostszą formą wprowadzenia zadaniowego systemu czasu pracy jest obwieszczenie pracodawcy (w zakładzie pracy do 20 pracowników), które nie wymaga żadnych konsultacji i uzgodnień z przedstawicielami pracowników. Nie jest konieczne wprowadzenie zadaniowego systemu pracy do umowy o pracę. Pracodawca po porozumieniu z pracownikiem ustala czas niezbędny dla wykonania zadań w ramach ogólnych norm. Takie porozumienie powinno mieć formę pisemną i być wpięte do akt osobowych. O godzinie rozpoczęcia i zakończenia pracy decyduje pracownik, jest rozliczany nie z czasu pracy, lecz z wykonania zadań. To on musi przestrzegać ogólnych przepisów o czasie pracy (11 godzin dobowego odpoczynku, 35 godzin tygodniowego odpoczynku, niedziela, przeciętnie 5 dni pracy w tygodniu, okres rozliczeniowy – do kiedy może mieć wolne).
W sytuacji sporu to pracodawca musi wykazać, że powierzone pracownikowi zadania są możliwe do wykonania (łącznie z dojazdami) w normalnym czasie pracy. Zadaniówka nie wyłącza podporządkowania pracodawcy. W obwieszczeniu lub w regulaminie warto ustalić, że pracodawca jest powiadamiany o interwencji. Pracownik musi odbierać telefony, a pracodawca może wyznaczyć dni pracy pracownika w OPS, w których będzie „obrabiał” dokumenty. Brak typowej dla stosunku pracy kontroli czasu pracy ze strony pracodawcy jest wyzwaniem.
zgso@zgso.org.pl