Czesław Tomalik: Rewolucja w kraju i w regionie, czyli wydłubywanie rodzynków

Oto w prasie regionalnej, bez wcześniejszej dyskusji z samorządowcami, po pierwszym roku urzędowania prezydent ogłosił, że zamierza zabrać z sąsiednich gmin 19 sołectw, które mu się spodobały. Do tego celu przekonał radę swojego miasta, a teraz namawia mieszkańców wykrojonych fragmentów 6 gmin.Twierdzi, że przejście tych sołectw na stronę Opola, przyniesie im korzyści. Wiem coś na ten temat, gdyż mieszkam od urodzenia w Opolu, czyli prawie 56 lat, z czego dokładnie 30 lat na południowych przedmieściach w granicach miasta. To najbardziej zaniedbane rejony Opola. Obietnice składane obecnie mieszkańcom sołectw, które mają zostać „wydłubane” sąsiednim gminom, nie mają potwierdzenia w faktach. Prawda jest taka, że mieszkańcy tych wsi, które stały się częścią Opola 40 lat temu, nie zyskali, a nawet stracili w stosunku do mieszkańców sołectw, które są częścią podopolskich wiejskich gmin.

Ekspansywna polityka samorządu miasta Opola wobec sąsiednich gmin jest zaprzeczeniem idei samorządności, która opiera się na współpracy. Jest też zakwestionowaniem dorobku ponad 25 lat pracy tamtejszych samorządów gminnych, które rozwinęły na swoim terenie infrastrukturę techniczną i społeczną. Rację ma najbardziej doświadczony spośród naszych burmistrzów wójt gminy Skarbimierz, który odwołując się do samorządu gminnego jako wspólnoty mieszkańców, mówi: Nie idźcie tą drogą, to droga do PRL-u. Ekspansja terytorialna Opola zatruwa zwłaszcza relacje pomiędzy większymi miastami a ich mniejszymi sąsiadami w regionie. I osłabia naszą regionalną wspólnotę. Rację ma najbardziej bojowa wójt gminy Olszanka, która pyta: Czy znajdą się w naszych szeregach ludzie skłonni do obrony Opolszczyzny?

Wywrócenie dotychczasowego porządku, zarówno na skalę całego państwa, jak również miasta i jego przedmieść, to rewolucja. To straszne słowo, które będzie miało rozległe negatywne skutki.

zgso@zgso.org.pl