Trzy pytania do... Bogdana Oleszka

Najciekawszy klient...
Moi klienci to oczywiście mieszkańcy Gdańska. Spotykam się z nimi przede wszystkim podczas swoich dyżurów. Przychodzą do mnie przeróżni ludzi, z wieloma sprawami. Trudno jest mi podać najciekawszą z nich. Nierzadko bowiem są to sprawy trudne, niejednokrotnie prawdziwe życiowe tragedie. Jeżeli mogę, staram się pomagać. Często wystarczy jednak po prostu wysłuchać. Oczywiście wśród poważnych spraw, zdarzają się problemy bardziej prozaiczne, jednak czasami rozkładam ręce z niemocy. Nie potrafiłem niestety pomóc pani, która przyszła do mnie ze skarga, że jest wiosna, a na drzewach wciąż brakuje liści.

Najnudniejsze zajęcie w pracy...
Zajęcia, które zostały mi powierzone z racji pełnionej funkcji należą do bardzo różnorodnych. Uczucie znużenia pojawia się jednak najczęściej podczas podpisywania uchwał. Jest to zajęcie bardzo żmudne, wymaga ode mnie złożenia wielu podpisów – zdarzały się sesje, w trakcie których podjęliśmy jako radni około stu uchwał. Po odbytej sesji muszę podpisać każdą z nich oraz wszystkie załączniki. Oczywiście podpisuję ze świadomością tego, co zawiera uchwała. Mój rekord z lutego 2008 roku stanowi około 200 podpisów.

Najważniejszy dzień w roku...
Najważniejszy dzień w roku to dziecięca sesja Rady Miasta, którą organizujemy od kilku lat tradycyjnie 1 czerwca w naszej siedzibie. Najmłodsi mieszkańcy Gdańska – „młodzi rajcy” okazują się zawsze bardzo dobrymi obserwatorami otaczającej rzeczywistości. Sprawy, jakie poruszają podczas obrad są zawsze bardzo poważnie przemyślane. Za każdym razem po takiej sesji jestem przepełniony nadzieją na przyszłość – rośnie nam bardzo mądre, świadome społeczeństwo.