Elżbieta Bieńkowska na stanowisku

W skład rządu wchodzą m.in.:

Waldemar Pawlak – wicepremier, minister gospodarki

Urodził się 5 września 1959 r. w miejscowości Model. Absolwent Wydziału Samochodów i Maszyn Roboczych Politechniki Warszawskiej. Dwukrotnie pełnił funkcję Prezesa Rady Ministrów. Jest prezesem Polskiego Stronnictwa Ludowego. Od 1989 r. nieprzerwanie poseł na Sejm. Do 2005 r. był prezesem Zarządu Warszawskiej Giełdy Towarowej. Jest prezesem Zarządu Głównego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych.
Od 1984 r. prowadzi 17-hektarowe gospodarstwo rolne we wsi Kamionka koło Pacyny. Od 2007 r. pełni funkcję wicepremiera oraz ministra gospodarki.


Elżbieta Bieńkowska – minister rozwoju regionalnego

Urodziła się 4 lutego 1964 r. w Katowicach. W 1989 r. uzyskała tytuł magistra filologii orientalnej na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1996 r. ukończyła Krajową Szkołę Administracji Publicznej, a w 1998 r. studia podyplomowe według programu MBA w Szkole Głównej Handlowej.Od stycznia 1999 do listopada 2007 r. pracowała w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Śląskiego. Jako dyrektor Wydziału Rozwoju Regionalnego odpowiedzialna była za programowanie i wdrażanie instrumentów rozwoju regionalnego, finansowanych z programów przedakcesyjnych UE oraz z Funduszy Strukturalnych w ramach Narodowego Planu Rozwoju 2004-2006 oraz Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007-2013. Była koordynatorem i negocjatorem zespołu tworzącego Regionalny Program Operacyjny Województwa Śląskiego na lata 2007-2013 oraz członkiem Komitetu Monitorującego Regionalny Program Operacyjny Województwa Śląskiego. W latach 2002-2007 zajmowała stanowisko wiceprzewodniczącej Rady Nadzorczej Górnośląskiej Agencji Rozwoju Regionalnego SA.

Jest ekspertem w projektach międzynarodowych. Wykładała na studiach podyplomowych na Uniwersytecie Śląskim oraz w Szkole Głównej Handlowej. Od 2007 r. pełni funkcję ministra rozwoju regionalnego.

Zna biegle język angielski. Mężatka, ma troje dzieci.


Bartosz Arłukowicz – minister zdrowia

Urodził się 30 grudnia 1971 r. w Resku. Absolwent Wydziału Lekarskiego Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie i studiów MBA w Uniwersytecie Szczecińskim. Uzyskał specjalizację II stopnia z pediatrii. Ma uprawnienia członka rad nadzorczych spółek Skarbu Państwa.

Pracował m.in. w Klinice Pediatrii, Hematologii i Onkologii Dziecięcej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego i w Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego. Wykładowca PUM.
W latach 2002-2007 zasiadał w Radzie Miasta Szczecina, w której w latach 2002-2006 przewodniczył Komisji Zdrowia i Polityki Społecznej.

Od 2007 r. poseł na Sejm RP, członek Komisji Zdrowia i Komisji Spraw Zagranicznych.
W 2011 r. sekretarz stanu w KPRM i pełnomocnik premiera ds. przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu.


Michał Boni – minister administracji i cyfryzacji

Urodził się 10 czerwca 1954 r. w Poznaniu. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie przez wiele lat wykładał w Katedrze Kultury Polskiej.

Działacz „Solidarności” od 1980 r., od 1989 r. członek władz krajowych „S”, w 1990 r. przewodniczący Zarządu Regionu „Mazowsze”. W 1991 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej, w latach 1992 – 1993 sekretarz stanu w tym ministerstwie odpowiedzialny m.in. za politykę rynku pracy. Poseł na Sejm I kadencji. Od 1995 r. dyrektor Programu Reform Polityki Społecznej przy Fundacji Batorego. Radny Gminy Centrum miasta stołecznego Warszawy w okresie 1994-1996. W latach 1996 – 1997 dyrektor i członek Zespołu Instytutu Spraw Publicznych. Od 1998 do 2001 r. Szef zespołu doradców Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Do 2007 r. konsultant Enterprise Investors w dziedzinie zarządzania zasobami ludzkimi.

W styczniu 2009 r. powołany na urzędy Ministra – członka Rady Ministrów i Przewodniczącego Komitetu Stałego Rady Ministrów. Wcześniej pełnił urząd Sekretarza Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów; obecnie odpowiada za koordynację prac legislacyjnych.

Od 2008 r. jest także Szefem Zespołu Doradców Strategicznych Prezesa Rady Ministrów. Pod jego kierownictwem Zespół dokonuje analiz i oceny społeczno-ekonomicznej kraju oraz bierze udział w opracowaniu planów strategicznych rządu. Wśród najważniejszych dokumentów autorstwa Zespołu znajdują się: Raport o Kapitale Intelektualnym Polski”, „Powrotnik. Nawigacja dla powracających”, oraz „Raport Polska 2030. Wyzwania rozwojowe”.


Jacek Cichocki – minister spraw wewnętrznych

Urodził się 17 grudnia 1971 r. w Warszawie. Absolwent socjologii na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego.

W latach 1992-2008 pracował w Ośrodku Studiów Wschodnich w Warszawie, kolejno jako ekspert ds. konfliktów zbrojnych i problemów etnicznych w krajach b. ZSRR, kierownik Zespołu ds. Kaukazu i Azji Centralnej, kierownik Działu Ukrainy, Białorusi i krajów bałtyckich.

Od 2001 do 2004 r. wicedyrektor, następnie, do 2007 r., dyrektor OSW. W latach 1995-1997 pracował na stanowisku asystenta programowego w Fundacji im. Stefana Batorego w programie Forum Europy Środkowo-Wschodniej. Specjalizuje się w problematyce energetycznej.

Był sekretarzem Kolegium ds. Służb Specjalnych w KPRM.

Żonaty, ma trzy córki i syna.


Jan Vincent-Rostowski – minister finansów

Urodził się 30 kwietnia 1951 r. w Londynie. Profesor ekonomii. W latach 1995-2000 i 2005-2006 dziekan Wydziału Ekonomii na Central European University w Budapeszcie. Od 1988 do 1995 wykładowca w School of Slavonic and East European Studies, University of London, w latach 1992-1995 pracownik Centre for Economic Performance, London School of Economics and Political Science (LSE).

W okresie 1989-1991 doradca ekonomiczny wicepremiera i ministra finansów Leszka Balcerowicza. Od 1997 do 2001 r. szef Rady Polityki Makroekonomicznej w Ministerstwie Finansów, a w latach 2002-2004 doradca Prezesa NBP. Były doradca rządu Federacji Rosyjskiej do spraw polityki makroekonomicznej. Od 2004 r. doradca zarządu Banku PEKAO SA. Współzałożyciel Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych (CASE) oraz członek Rady Fundacji.


Bogdan Zdrojewski – minister kultury i dziedzictwa narodowego

Urodził się 18 maja 1957 w Kłodzku. Absolwent filozofii i kulturoznawstwa na Uniwersytecie Wrocławskim. Prezydent Wrocławia w latach 1990 - 2001 Przez cały okres prezydentury był bezpartyjny.

W 1997 r. został senatorem. Zrezygnował 11 stycznia 2000 r., gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł, że funkcji prezydenta miasta nie można łączyć z mandatem senatorskim. W maju 2001 r. ustąpił z funkcji prezydenta miasta, ponieważ zdecydował się kandydować do Sejmu.

Mandat posła na Sejm IV kadencji uzyskał startując z ramienia Platformy Obywatelskiej. W 2005 r. ponownie wybrany do Sejmu z wrocławskiej listy tej partii. W grudniu 2006 r. został wybrany na przewodniczącego klubu parlamentarnego Platformy Obywatelskiej. W ostatnich wyborach parlamentarnych po raz kolejny został posłem na Sejm.

Żonaty. Ma córkę Karolinę i syna Stanisława.


Krystyna Szumilas – minister edukacji narodowej

Urodziła się w 28 czerwca 1956 r. w Knurowie. W 1983 r. ukończyła matematykę na wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Ukończyła również studia podyplomowe z zakresu prawa samorządu terytorialnego, zarządzania oświatą, zarządzania zasobami ludzkimi oraz informatyki.

W latach 1991-1995 była pełnomocnikiem Zarządu Miasta Knurowa ds. oświaty. Knurów wówczas jako jedna z pierwszych gmin przejął zarządzanie szkołami publicznymi od państwa. Następnie od 1995 r. do 1998 r. kierowała Miejskim Zespołem Jednostek Oświatowych Urzędu Miejskiego w Knurowie. W latach 1999-2001 zasiadała w zarządzie powiatu gliwickiego.

W pierwszych wyborach samorządowych w roku 1990 zdobyła mandat radnej Rady Miasta Knurów, a w roku 1998 radnej Rady Powiatu Gliwickiego.

Od 2001 r. z listy Platformy Obywatelskiej sprawuje mandat poselski. W Sejmie V kadencji przewodniczyła Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. W listopadzie 2007 r. objęła stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej.

Jest matką trójki dzieci i babcią dwóch wnuczek.


Władysław Kosiniak-Kamysz – minister pracy i polityki społecznej

Doktor nauk medycznych, w trakcie specjalizacji z chorób wewnętrznych. Od 2008 r. lekarz Kliniki Chorób Wewnętrznych i Medycyny Wsi Collegium Medicum UJ. Od 2010 r. Radny Miasta Krakowa, zajmujący się problematyką polityki społecznej oraz ochrony zdrowia. Członek Rady Wydziału Lekarskiego Collegium Medicum UJ.

Ukończył studia medyczne na Wydziale Lekarskim Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2010 roku z wyróżnieniem obronił pracę doktorską. Badania naukowe w Emory University School of Medicine w Atlancie (USA).

Jest jednym z założycieli Stowarzyszenia Forum Młodych Ludowców, a od 2008 r. sekretarzem Naczelnego Komitetu Wykonawczego PSL.

Czas prywatny poświęca żonie Agnieszce i rozwijaniu swoich pasji, którymi niezmiennie pozostają historia oraz dobra książka.


Marcin Korolec – minister środowiska

Urodził się 24 grudnia 1968 r. w Warszawie. Ukończył studia w Ecole Nationale d’Administration w Paryżu (1996 r.), a także Uniwersytet Warszawski, najpierw na wydziale Historii, a następnie Prawa i Administracji. Od czerwca 1993 r. do grudnia 1994 r. a także od czerwca 1997 r. do marca 1998 r. pracował jako prawnik w kancelariach prawniczych. Od stycznia do kwietnia 1995 r. był prawnikiem w Departamencie Prawno-Traktatowym w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

Od marca 1998 r. do lipca 1999 r. pełnił funkcję asystenta Pełnomocnika Rządu ds. Negocjacji o Członkostwo RP w UE, Jana Kułakowskiego. Od 1999 r. do 2001 r. jako Doradca Jana Kułakowskiego odpowiadał za takie obszary negocjacji jak: swobodny przepływ towarów, swobodny przepływ osób, rolnictwo, polityka konkurencji, polityka ochrony konsumentów.

W latach 2001-2004 był Radcą Ministra w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej, w gabinecie minister Danuty Hübner. Od października 2004 r. do listopada 2005 r. był wspólnikiem Euroidea i prowadził działalność doradczą w zakresie funduszy unijnych. Od 23 listopada 2005 r. do listopada 2011 r. zajmował stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki.

Od 2010 r. członek Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Od kwietnia 2011 reprezentuje Polskę w Radzie Międzynarodowej Agencji ds. Energii Odnawialnej (IRENA). Od 2011 r. członek Rady Doradczej UE ds. Gazu Unia Europejska-Rosja.

Zna biegle język angielski i francuski. Jego hobby to narciarstwo i biegi długodystansowe. Żona Olga, czwórka dzieci: Jan, Bartłomiej, Krzysztof i Teresa.


Sławomir Nowak – minister transportu, budownictwa i gospodarki morskiej

Urodził się 11 grudnia 1974 roku w Gdańsku. Ukończył stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie Gdańskim oraz zarządzanie w Wyższej Szkole Morskiej (dzisiaj Akademia Morska) w Gdyni.

W okresie od 1998 r. do 2000 r. pracował jako doradca w Gabinecie Politycznym Ministra Obrony Narodowej Janusza Onyszkiewicza. W latach 1998-2002 pełnił funkcję przewodniczącego krajowego Stowarzyszenia ,,Młodzi Demokraci” – największej politycznej organizacji młodzieżowej w Polsce. Za jego kadencji młodzieżówka przyłączyła się do nowopowstającej partii – Platformy Obywatelskiej RP.

Poseł na Sejm IV, V, VI i VII kadencji. W Sejmie RP pracował w Komisji Obrony Narodowej i Komisji Spraw Zagranicznych. W wyborach parlamentarnych w 2007 r. a także w 2011 r. osiągnął najwyższy wynik w swoim okręgu wyborczym.

W latach 2007-2009 był Sekretarzem Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i Szefem Gabinetu Politycznego Premiera w rządzie Donalda Tuska. W latach 2009-2010 wiceprzewodniczący Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska. W maju 2010 r. został wybrany szefem Regionu Pomorskiego Platformy Obywatelskiej. W latach 2010-2011 Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego odpowiedzialny za współpracę z rządem i parlamentem.

Żonaty, ma dwójkę dzieci.


Joanna Mucha – minister sportu i turystyki

Urodziła się 12 kwietnia 1976 r. w Płońsku. W 2001 r. ukończyła Zarządzanie na Uniwersytecie Warszawskim, w 2006 r. również na Uniwersytecie Warszawskim ukończyła studia podyplomowe z ekonomiki zdrowia, a w 2007 r. obroniła doktorat na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim z zakresu problematyki ekonomii opieki zdrowotnej. W latach 2002-2010 pracowała jako asystent w Instytucie Ekonomii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Do Platformy Obywatelskiej należy od 2003 r. Przez pierwsze lata zajmowała się technicznymi aspektami funkcjonowania partii. Dwukrotnie pełniła funkcję regionalnego pełnomocnika finansowego (w latach 2004 i 2005) oraz regionalnego pełnomocnika wyborczego (w 2006 roku). W 2006 r. była Sekretarzem Regionu Lubelskiego.

W 2007 r. uzyskała mandat poselski, reprezentując lubelski okręg wyborczy. W Sejmie VI kadencji była członkiem Komisji Zdrowia i Komisji Finansów Publicznych. Była przewodniczącą podkomisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o izbach aptekarskich oraz członkiem podkomisji stałej do spraw zdrowia publicznego oraz podkomisji stałej do spraw instytucji finansowych. Pełniła funkcję sekretarza Zespołu do spraw Konwencji Bioetycznej.

Posłanka na Sejm VII kadencji. Zna język angielski i niemiecki.

Ma dwóch synów, Stanisława i Krzysztofa.


źródło: www.premier.gov.pl