Magdalena Jaworska-Nizioł: Umożliwienie eksmisji „na bruk” wydaje się być lepszym rozwiązaniem

Rzecznik Praw Obywatelskich stanowczo sprzeciwia się wyrzucaniu ludzi na bruk. Parę tygodni temu wystąpił w tej sprawie z interwencją do Ministra Sprawiedliwości. Przypomniał, że eksmisja donikąd powraca przez poselską nie-udolność. W tej chwili jest zakazana.

Sąd, orzekając eksmisję, ma dwa wyjścia. Może uprawnić do otrzymania lokalu socjalnego albo nie. W tym drugim przypadku komornik, żeby przeprowadzić eksmisję, musi mieć pomieszczenie tymczasowe, do którego przenosi eksmitowanego. Takie pomieszczenie może wyznaczyć sam dłużnik, wierzyciel lub gmina. W praktyce trudno określić kto. Taka nieprecyzyjna regulacja nie zadowoliła Trybunał Konstytucyjny, który przepis nakazał poprawić. Sejm miał na to rok.

Termin mija 17 listopada 2011r. i wszystko wskazuje na to, że posłowie już nie zdążą zająć się sprawą. Przepis przestanie obowiązywać, a to oznacza, że osoby bez prawa do lokalu socjalnego będzie można wyrzucić „na bruk”. W praktyce będzie to możliwe na wiosnę (koniec okresu chronionego). Prawo przewiduje okres ochronny od listopada do końca marca, w którym nie wolno przeprowadzać eksmisji na bruk.

Jeśli parlamentarzyści nie poprawią przepisu, osoby bez prawa do lokalu socjalnego pozostaną bez lokalu Jeśli nie zabiorą ze sobą ruchomości, trafią one do wyznaczonej osoby albo zostaną u wierzyciela. W skrajnych przypadkach sąd zezwoli na ich zniszczenie.


Brak sankcji w postaci „eksmisji na bruk” powoduje wiele patologicznych sytuacji niesprawiedliwych społecznie, dlatego z punktu widzenia gminy umożliwienie eksmisji „na bruk” wydaje się być lepszym rozwiązaniem problemu niż jej brak.

W obecnym stanie prawnym osoby, wobec których kierowany jest pozew o eksmisję zawsze muszą albo otrzymać lokal socjalny albo pomieszczenie tymczasowe, jednakże w wielu przypadkach osobom tym nawet z punktu widzenia społecznego lokal socjalny nie powinien przysługiwać: zbyt wysokie zarobki, zarobki wystarczające do pokrycia czynszu (a celowo nieuiszczane z uwagi na wyłudzenie od gminy taniego lokalu socjalnego), znęcanie się nad rodziną, zniszczenie mienia, zakłócanie spokoju itp.

Decyzja eksmisji na bruk winna istnieć w legislacji jednak powinna być stosowana w uzasadnionych przypadkach, o których wspomniano powyżej. Brak sankcji w postaci „eksmisji na bruk” powoduje wiele patologicznych sytuacji niesprawiedliwych społecznie, dlatego z punktu widzenia gminy umożliwienie eksmisji „na bruk” wydaje się być lepszym rozwiązaniem problemu niż jej brak.

Ponadto usprawniłoby to realizację orzeczeń bez prawa do lokalu socjalnego, a Gmina mogłaby w szybszym tempie odzyskiwać lokale pod kolejne zasiedlenia w wyniku czego listy przydziałów mieszkań byłyby realizowane w krótszym okresie czasu. Z pewnością przywrócenie „eksmisji na bruk” wpłynęłoby na zmniejszenie wypłat odszkodowań dla właścicieli z uwagi na możliwość wykonania eksmisji przez wierzyciela.

MPGN Sp. z o.o. w Grudziądzu będąc jednostką gminy powołaną
w celu prowadzenia spraw związanych z ogólnie pojętym tematem zarządzania nieruchomościami zrealizowało w 2010 r. – 34, a w 2011 r. – 14 wyroków eksmisyjnych bez prawa do lokalu socjalnego. Powyższe realizacje prowadzone były w ramach postępowania administracyjnego lub postępowania komorniczego ze wskazaniem pomieszczeń tymczasowych w hotelach.