---

Agata Dąmbska komentuje: Minorowe nastroje samorządowców

Jednak w tym roku ważniejsze okazały się chyba rozmowy w kuluarach – jakkolwiek środowisko samorządowe nie kryło swych obaw w związku z poczynaniami aktualnego rządu, rzucała się w oczy swego rodzaju apatia i przekonanie, że trzeba jakoś dostosować się do istniejącej sytuacji. Wiszący w powietrzu konformizm czuć było zwłaszcza na spotkaniu z Minister Edukacji Anną Zalewską: nikt nie odważył się skrytykować reformy systemu oświaty.

Co bowiem mogą zrobić samorządy? Powoływać lokalne komitety czy ruchy ogólnopolskie (jak bezpartyjni.org z Prezydentem Zielonej Góry, Lubina, Szczecina czy b. Prezydentem Poznania) i starać się wygrać wybory? To oczywiste. Natomiast niewiele więcej. Widać teraz wyraźnie, że decentralizacja roku 1990 była jedynie pozorna: pozbawione własnych źródeł dochodów, utrzymujące się z dotacji i subwencji budżetowych oraz udziałów w podatkach wspólnoty są w pełni zależne od władz szczebla krajowego.

A projektowanie niezbędnych zmian systemowych w chwili, gdy trzeba walczyć o zachowanie elementarnych zasad samorządności wydaje się naiwną próbą ratowania róż, gdy płoną lasy.