Samorządowcy są świadomi, jakie znaczenie dla perspektyw rozwoju ich gminy ma organizacja szkół, motywacja nauczycieli i uczniów. A tutaj muszą przerabiać tak znaczące zmiany w wyjątkowo krótkim czasie. Wielu radnych jest związanych z oświatą na różne sposoby. Są liczni nauczyciele ze szkół gminnych i stowarzyszeniowych, są rodzice i dziadkowie uczniów, są emerytowani nauczyciele. Radni patrzą na te sprawy przez pryzmat swojej dzielnicy, swojego sołectwa. Do tego dochodzą podziały polityczne. Inaczej w sprawach oświaty wypowiadają się przeciwnicy rządów PiS, a inaczej zwolennicy.
Największa odpowiedzialność spoczywa na prezydencie, burmistrzu, wójcie, na ich urzędnikach zajmujących się zarządzaniem gminną oświatą i na dyrektorach szkół. Zwłaszcza w tym gronie zawodowców dominuje pragmatyzm, odpowiedzi na pytanie, jak praktycznie i z minimalizacją strat poradzić sobie z „reformą” wymuszoną na samorządach przez rządzących krajem. A za rok wybory samorządowe…
Ogromny chaos wywołały nowe ustawy oświatowe przygotowane przez minister Annę Zalewską, zatwierdzone przez rząd premier Beaty Szydło, uchwalone przez większość parlamentarną prezesa Jarosława Kaczyńskiego i podpisane przez prezydenta Andrzeja Dudę. Przekonuję się o tym głównie na kolejnych „burzach mózgów” naczelników wydziałów oświaty i dyrektorów zespołów obsługi oświaty organizowanych przez nasz Związek. Najnowsze spotkanie robocze w tym gronie mieliśmy 19 września. Zajmowaliśmy się stosowaniem nowych przepisów dotyczących zarządzania oświatą gminną, które weszły w życie z dniem 1 września 2017 r. Dyskutowaliśmy zarówno o procedurze opiniowania i zatwierdzania aneksów do arkuszy organizacyjnych, jak i o nadawaniu statutów dla nowo powstałych szkół, aż wreszcie o wdrażaniu licznych rozporządzeń MEN z sierpnia 2017 r. Wątpliwości jest mnóstwo. Najbardziej spektakularne kontrowersje powstały wokół nowych dokumentów w pracy szkoły podstawowej, które obecnie dotyczą klas gimnazjalnych. To na ten temat trwały zażarte dyskusje na XII Kongresie Zarządzania Oświatą zorganizowanym przez Ogólnopolskie Stowarzyszenie Kadry Kierowniczej Oświaty (OSKKO) w Krakowie w dniach 16-18 września 2017 r.
„Deforma” oświaty to zwolnienia nauczycieli i redukcja etatów. Portal OKO.press swój artykuł z 25 września 2017 r. o zakończonej akcji łódzkiego okręgu Związku Nauczycielstwa Polskiego opatrzył wymownym tytułem „Tak wygląda ‘żaden nauczyciel nie straci pracy’ w woj. łódzkim. 651 zwolnionych, 1793 wędrujących”. Łódzki Okręg ZNP opublikował najnowsze dane dotyczące zwolnień i redukcji etatów w województwie. W całym ogólnopolskim ZNP łódzki okręg uporał się z takimi obliczeniami jako pierwszy. W artykule czytamy m.in.: Poprzednie szacunki stworzone na podstawie arkuszy organizacyjnych szkół pochodziły z czerwca 2017 roku. ZNP podało wtedy, że w województwie łódzkim w związku z reformą:
Na mapie Polski Łódź plasowała się w połowie niechlubnych statystyk dotyczących zwolnień. W sumie zwolnienia w całym kraju dotknęły 9 702 nauczycieli.
Teraz udało się uwzględnić również aneksy z początku września. Liczba zwolnień się podniosła (o 17 proc.), natomiast liczba nauczycieli, których dotknęła redukcja etatów w porównaniu z szacunkami z czerwca znacząco (o 35 proc.) spadła. […] Artykuł przedstawia też liczby dla kategorii Nowy nauczyciel - „wędrujący”. W artykule czytamy: Zmniejszenie ilości nauczycieli, którym ograniczono etat wyjaśnia statystyka dotycząca pedagogów, którzy uzupełniają etaty w więcej niż jednej szkole. Takich „nauczycieli wędrujących” w województwie łódzkim jest aż 1793, czyli 6 proc. wszystkich. Większość z nich dobiera godziny w dwóch placówkach – 1453. Ale są też tacy, którzy kursują pomiędzy trzema – 275 nauczycieli, a nawet czterema szkołami – 59 nauczycieli. […]
Nie mam wątpliwości, że my wszyscy, całe polskie społeczeństwo, drogo zapłacimy za to gigantyczne zamieszanie, poniewierkę dobrych nauczycieli i marnotrawstwo publicznych pieniędzy, które spowodowała ''reforma'' oświaty w wydaniu PiS.
Tygodnik Polityka przedstawił opracowany przez naukowców z USA ranking państw, w których żyje się najlepiej na świecie :15) Singapur, 14) Nowa Zelandia, 13) Finlandia, 12) Dania, 11) Holandia, 10) Norwegia, 9) Francja, 8) Australia, 7) Stany Zjednoczone, 6) Szwecja, 5) Japonia, 4) Niemcy, 3) Wielka Brytania, 2) Kanada, 1) Szwajcaria.
Jak widać, wśród tych najlepszych do życia państw nie ma Polski. W ostatnich latach skutecznie rywalizowaliśmy z nimi w testach PISA. Mówił o tym prezes ZNP Sławomir Broniarz burmistrzom i wójtom na spotkaniu w naszym Związku miesiąc temu. Ostatnio polscy gimnazjaliści byli lepsi od rówieśników z Finlandii, choć ustępowali młodym mieszkańcom Singapuru, Korei Południowej i niektórych regionów Chin.
Przypomnę, że program PISA (Międzynarodowy Program Oceny Umiejętności Uczniów) w ramach Organizacji OECD od 2000 r. bada 15-latków, ich umiejętności i wiedzę ważną z perspektywy dorosłego życia.
Jestem przekonany, że po likwidacji gimnazjów kolejne podobne testy PISA bezwzględnie ukażą skutki polityki edukacyjnej rządów PiS-u i jej negatywny wpływ na perspektywy rozwojowe naszego kraju.
zgso@zgso.org.pl
.png)
.jpg)
Takim okrzykiem jednego z radnych zakończyła się oświatowa dyskusja na środowej sesji Rady Miejskiej w jednej z większych gmin w naszym województwie. Byłem świadkiem tej burzy, a nawet kłótni. Moim zdaniem tak ostre spory w lokalnych społecznościach to skutek rządowej „deformy” oświaty - komentuje Czesław Tomalik.
